Στην έρημο περπάταγα και μόνος μου πονούσα
μα μου `λεγε μία φωνή για σένα πως θα ζούσα
αφέθηκα και πίστεψα πως ήσουνα κοντά μου
και της αγάπης τα φτερά έβαλα στα όνειρά μου.
Το αίμα στάζει απ’ την καρδιά και βάφει το φιλί σου
και η ψυχή μου λαχταρά να βρίσκομαι μαζί σου
σήμερα που είμαστε αγκαλιά έπιασε ο έρωτας φωτιά
μοιάζει ο κόσμος μακρινός, καιγετ’ η γη κι ο ουρανός.
Ποτέ μου δεν κατάφερα την πίκρα μου να σβήσω
μα είχα μια διαίσθηση μαζί σου πως θα ζήσω
νομίζω πως γεννήθηκα, αγάπη μου, για σένα
και τα βαριά μου σύννεφα σβήνουνε ένα ένα.
Το αίμα στάζει απ’ την καρδιά και βάφει το φιλί σου
και η ψυχή μου λαχταρά να βρίσκομαι μαζί σου
σήμερα που είμαστε αγκαλιά έπιασε ο έρωτας φωτιά
μοιάζει ο κόσμος μακρινός, καιγετ’ η γη κι ο ουρανός.
