Έφτασε κι απόψε πάλι ώρα για να φύγεις μακριά μου
άδικο το ξέρω ειν’ αυτό που ζούμε εμείς
πριν το φως χαράξει πρέπει εσύ να λείπεις απ’την αγκαλιά μου
άλλο ένα αντίο τώρα να μου πεις
Και στην πόρτα θα κοιτάζεις μες το κενό
βουρκωμένη κι ούτε θα μιλιέσαι
Μα οι καρδιές μας θα `χουν ένα παλμό
μη φοβάσαι, μη μου στεναχωριέσαι
Γιατί κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει
ούτε κι ο θάνατος ο ίδιος δεν μπορεί
Αφού για πάντα στην ψυχή μου σ’ έχω κλείσει
να ταξιδεύουμε αιώνια μαζί
Γιατί κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει
αυτή τη χάρη έχω ζητήσει απ’ το Θεό
Σαν έρθει η ώρα εκείνη που θ’ αποφασίσει
με μια ανάσα να μας πάρει και τους δυο
Έφτασε κι απόψε η στιγμή που βλέπω τ’ άδειο μαξιλάρι
κι όσους όρκους έχω κάνει πάλι θα στους πω
Μάρτυρας μου θα `ναι άλλη μια φορά το ίδιο το φεγγάρι
αύριο το βράδυ θα με βρεις ξανά εδώ
Και στην πόρτα θα κοιτάζεις μες το κενό
βουρκωμένη κι ούτε θα μιλιέσαι
Μα οι καρδιές μας θα `χουν ένα παλμό
μη φοβάσαι, μη μου στεναχωριέσαι
Γιατί κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει
ούτε κι ο θάνατος ο ίδιος δεν μπορεί
Αφού για πάντα στην ψυχή μου σ’ έχω κλείσει
να ταξιδεύουμε αιώνια μαζί
Γιατί κανένας δεν μπορεί να μας χωρίσει
αυτή τη χάρη έχω ζητήσει απ’ το Θεό
Σαν έρθει η ώρα εκείνη που θ’ αποφασίσει
με μια ανάσα να μας πάρει και τους δυο
