Να να να να να, να να να να
Να να να να να, να να να να
Σημεία των καιρών,
να ρίχνουνε νερό κι η φλόγα να μη σβήνει,
σημεία των καιρών, η λάμψη των αστερισμών
θολώνει απ’ την βενζίνη.
Μια σημαία με απρόσωπο χρώμα,
κι η ψευτιά σου στην πληγή μου ραμμένη,
τη μουσική μου μισούσες, κι εμένα
σ’ έχει σβησμένη.
Σημεία των καιρών,
στο δέντρο ένα καρφί, και δάκρυ από ρετσίνι,
σημεία των καιρών, μες στον καθρέφτη σε κοιτώ,
σαν μέδουσα που σβήνει.
Μια σημαία με απρόσωπο χρώμα,
κι η ψευτιά σου στην πληγή μου ραμμένη,
τη μουσική μου μισούσες, κι εμένα
σ’ έχει σβησμένη.
