Μου ζητάς να φύγω μέσα απ’ τη ζωή σου
και δε θες ποτέ σου να με ξαναδείς,
όμως δεν ξεχνιέται μια ζωή μαζί σου
ό,τι και να κάνεις, ό,τι και να πεις.
Το παραδέχομαι, έφταιξα σου λέω
που καταλήξαμε σ’ αυτό το χωρισμό.
Το παραδέχομαι κι αν με δεις να κλαίω
είναι που χώρια σου να ζήσω δεν μπορώ.
Το παραδέχομαι, έφταιξα σου λέω
που καταλήξαμε σ’ αυτό το χωρισμό.
Το παραδέχομαι κι αν με δεις να κλαίω
είναι που σ’ έχασα για ένα εγωισμό.
Μου ζητάς να φύγω μέσα απ’ τη καρδιά σου
κι απ’ τα όνειρά σου να εξαφανιστώ
και δε θες να λέω ούτε τ’ όνομά σου.
Ποιος; Εγώ, καρδιά μου, που για σένα ζω.
Το παραδέχομαι, έφταιξα σου λέω
που καταλήξαμε σ’ αυτό το χωρισμό.
Το παραδέχομαι κι αν με δεις να κλαίω
είναι που χώρια σου να ζήσω δεν μπορώ.
Το παραδέχομαι, έφταιξα σου λέω
που καταλήξαμε σ’ αυτό το χωρισμό.
Το παραδέχομαι κι αν με δεις να κλαίω
είναι που σ’ έχασα για ένα εγωισμό.
