Άνοιξα την πόρτα σου και έφυγα,
ούτε μια στιγμή όμως δεν ξέφυγα.
Τα χείλη μου από σένανε μυρίζουνε,
το πόσο μου `χεις λείψει μου θυμίζουνε.
Άνοιξα την πόρτα σου και έφυγα,
απ’ το άρωμά σου όμως δεν ξέφυγα.
Άρωμα, μη φεύγεις
να `χω να θυμάμαι
όταν σε μυρίζω
όταν δεν κοιμάμαι.
Άρωμα, μη φεύγεις
να `χω να θυμάμαι
όταν θα `μαι μόνη
όταν θα φοβάμαι.
Φεύγοντας κατάλαβα πως σ’ έχασα,
ούτε μια στιγμή όμως δεν ξέχασα.
Το άρωμά σου ακόμα είναι στο σώμα μου
κι η γεύση απ’ τα φιλιά σου μες στο στόμα μου.
Φεύγοντας κατάλαβα πως σ’ έχασα,
όμως το άρωμά σου δεν το ξέχασα.
