Δε θέλω να έρθει η νύχτα
ακόμα για μια φορά
το βλέπω πως μόνη πάλι
μια σκέψη θα με πονά
δεν ξέρω που να κοιτάξω
δεν ξέρω που να σταθώ
με πνίγει αυτή η νύχτα
και άλλο δεν μπορώ
Τριγύρω είν’ όλα άδεια
είναι όλα αγχωτικά
δε θέλω να μείνω μέσα
μα δεν έχω πουθενά
να πάω να πω δυο λέξεις
έτσι για να ξεχαστώ
να πείσω τον εαυτό μου
πως ήταν μέχρι εδώ
Και δε θα γυρίσεις
μα θα θυμάμαι, καμιά φορά
πως μόνο μαζί σου
όλα μοιάζαν, σαν πρώτη φορά
σαν πρώτη φορά
Σ’ αγγίζω μα δε σε πιάνω
κι όλα είναι μακρινά
ποτέ δε θα ξανακούσω
ν’ ανεβαίνεις τα σκαλιά
τα λόγια σου μεγάλα
τα νιώθω σαν καρφιά
τα ψεύτικα δεν ξέρω
από τ’ αληθινά
Και δε θα γυρίσεις
μα θα θυμάμαι, καμιά φορά
πως μόνο μαζί σου
όλα μοιάζαν, σαν πρώτη φορά
σαν πρώτη φορά
Μα πίσω σου δε θα τρέξω
πίσω σου δε θα ρθω
τι άλλο μπορώ να χάσω
και τι έμεινε να πω
δεν έχει σημασία
ποιος φταίει απ’ τους δυο
μια είναι η ουσία
δε σ’ έχω πια εγώ
Και δε θα γυρίσεις
μα θα θυμάμαι, καμιά φορά
πως μόνο μαζί σου
όλα μοιάζαν, σαν πρώτη φορά
σαν πρώτη φορά
