Και κάπου εδώ φοβάμαι
πως μόνο πίκρες μου άφησες να σε θυμάμαι
Αλλού απ’ αύριο θα’ μαι
μα όσους πλάι σου βρεθούν κι αγάπη σου ζητάνε
Τους λυπάμαι τους λυπάμαι
όσοι μπαίνουν στη ζωή σου μαρτυράνε
Τους λυπάμαι αλήθεια τους λυπάμαι
δηλητήριο τα χείλη σου κερνάνε
Τους λυπάμαι τους λυπάμαι
όσοι μπαίνουν στη ζωή σου μαρτυράνε
Σε λυπάμαι και σένα σε λυπάμαι
που δε νιώθεις τι θα πει να σ`αγαπάνε
Και κάπου εδώ θυμήσου
πως μόνη σου την έχτισες τη φυλακή σου
Και μέσα εκεί μαζί σου
όλοι τον ίδιο Γολγοθά που έζησα θα ζήσουν
Τους λυπάμαι τους λυπάμαι
όσοι μπαίνουν στη ζωή σου μαρτυράνε
Τους λυπάμαι αλήθεια τους λυπάμαι
δηλητήριο τα χείλη σου κερνάνε
Τους λυπάμαι τους λυπάμαι
όσοι μπαίνουν στη ζωή σου μαρτυράνε
Σε λυπάμαι και σένα σε λυπάμαι
που δε νιώθεις τι θα πει να σ`αγαπάνε
