Σε κοίταξα για δυο λεπτά
και φτάσανε για χρόνια
σε μονοπάτια να χαθώ
ριγμένα στη βροχή.
Πόση να είναι η δύναμη
στο αδύναμο μου σώμα
και ποια να είναι η κόλαση
που βάφτισα ζωή;
Με τραβάς στο βυθό,
η ζωή μου κινδυνεύει.
Ένα αστέρι κοιτώ μακριά…
Δε θα `ρθω τώρα πια πουθενά.
Παιχνίδια μέσα στο μυαλό
σκαρώνει η εικόνα.
Δεν ξέρω πια αν είσαι εσύ
ή αν σ’ έφτιαξα ξανά
Στολίδι που δεν κράτησα
και πέτρα του χειμώνα
που πάγωσε τα χέρια μου,
έσκισε τα πανιά.
Με τραβάς στο βυθό,
η ζωή μου κινδυνεύει.
Ένα αστέρι κοιτώ μακριά…
Δε θα `ρθω τώρα πια πουθενά.
