Θάλασσά μου εσύ, μήλο και κρασί
τα χλωμά μου χείλια τα δικά σου θέλουν.
Θάλασσά μου εσύ, μαχαίρι πειρατή
κόβει τη καρδιά μου, σκέψεις μ’ αρρωσταίνουν.
Σαν κλαράκι τσακισμένο
σαν ναυάγιο στον αφρό,
επιπλέει η ελπίδα
πως κι εγώ θ’ αγαπηθώ.
Ήλιε μου εσύ, χρώμα και γιορτή
δώσε στο κορμί μου το καυτό σου χάδι.
Ήλιε μου εσύ, ανάσα και ζωή
αν δε μ’ αγαπήσεις θα βρεθώ στον Άδη.
Σαν κλαράκι τσακισμένο
σαν ναυάγιο στον αφρό,
επιπλέει η ελπίδα
πως κι εγώ θ’ αγαπηθώ.