Σ’ έχω και δε σ’ έχω, έτσι δεν αντέχω,
να ’μαι η σκιά σου, πίσω σου να τρέχω.
Σ’ έχω και δε σ’ έχω, έτσι δεν αντέχω.
Είναι η αγάπη πόνος και χαρά
κι έμαθε η καρδιά σου λάθος ν’ αγαπά.
Έρχεσαι και φεύγεις και με βασανίζεις,
κάθε όνειρό μου πάντα το γκρεμίζεις.
Σ’ έχω και δε σ’ έχω, έτσι δεν αντέχω,
να ’μαι η σκιά σου, πίσω σου να τρέχω.
Σ’ έχω και δε σ’ έχω, έτσι δεν αντέχω.
Μοιάζει η αγάπη, μοιάζει με νησί
κι είναι η καρδιά σου πέλαγο βαθύ.
Έρχεσαι τη μέρα, φεύγεις σαν βραδιάζει,
μόνο μου μ’ αφήνεις κι ούτε που σε νοιάζει.
Σ’ έχω και δε σ’ έχω, έτσι δεν αντέχω,
να ’μαι η σκιά σου, πίσω σου να τρέχω.
Σ’ έχω και δε σ’ έχω, έτσι δεν αντέχω.
