Αν ήμουν καταιγίδα που θέλει ο έρωτάς σου
τα σύννεφα θα είχες παντοτινά δικά σου
θα γινόταν ξανά μερόνυχτα κατακλυσμός
να μοιάζει η αγκαλιά μου του Νώε γυρισμός
Με το ραβδί του Μωυσή
χτυπώ τον βράχο της καρδιάς σου
γλυκό νερό, γλυκό κρασί
να πιω μια νύχτα τα φιλιά σου
Αν ήμουν το κύμα που λούζει το κορμί σου
τη θάλασσα θα είχες ολόκληρη δική σου
θα έφερνα κοντά κοντά σου τον ωκεανό
να θέλεις στο δικό μου να μείνεις ουρανό
