Μοναχός μου δεν μπορώ
με άλλους δεν αντέχω
έλα για λίγο από δω
μήπως σου πω τι έχω
μήνες περνούν αδέσποτοι
απάνω κάτω τρέχω.
Κρύες οι νύχτες, τριγυρνώ
βαβούρα χώνεται στ’ αυτιά μου
πες τ’ όνειρό μου αληθινό
κι ας είναι μακριά μου
αυτή είναι η καταδίκη μου
αυτή και η γιατρειά μου.
Τι στην αλήθεια έπιασες
τι δεν καταλαβαίνεις
που πήγες και ακούμπησες
τώρα πού κατεβαίνεις
λόγια βάζεις στο στόμα μου
αλλάζεις τη μιλιά μου
σου χάρισα το σώμα μου
ζητούσες την καρδιά μου.
