Όταν κλαις εσύ
εγώ καραβάκι μες στα κύματα.
Κι η ζωή μου απ’ το βυθό
ως τη νύχτα πέντε βήματα.
Σαν καραβάκι με παίρνει το κύμα
κι έχει η νύχτα πλοκάμια γερά.
Μα μη μου κλαις θα χαθώ κι είναι κρίμα
στης αγάπης τα μαύρα νερά.
Όταν κλαις εσύ,
εγώ συννεφάκι που πληγώθηκε.
Κι απ’ τον ουρανό στη γη
μ’ ένα δάκρυ παραδόθηκε.
Κάνε το δάκρυ στα μάτια σου φιλί
και των ματιών σου το φως ανατολή
το φως σου ανατολή…
Κάνε το δάκρυ διαμάντι της χαράς
να λάμπει ο κόσμος κρυφά σαν το φοράς
για μένα να το φοράς,
σαν διαμάντι χαράς.
Όταν κλαις εσύ,
εγώ καραβάκι μες στα κύματα.
Κι η ζωή μου απ’ το βυθό
ως τη νύχτα πέντε βήματα.
Σαν καραβάκι με παίρνει το κύμα
κι έχει η νύχτα πλοκάμια γερά.
Κάνε το δάκρυ στα μάτια σου φιλί
και των ματιών σου το φως ανατολή
το φως σου ανατολή…
Κάνε το δάκρυ διαμάντι της χαράς
να λάμπει ο κόσμος κρυφά σαν το φοράς
για μένα να το φοράς…
