Άλλη μια μέρα χωρίς να γυρίσεις
κι άλλη μια μέρα χωρίς να φανείς.
Πόσο θ’ αντέξω με τις αναμνήσεις
δίχως ελπίδα κοντά μου να ’ρθεις;
Θα περιμένω, θα περιμένω,
έστω κι αν ξέρω πως δε θα ’ρθεις.
Ως και την ώρα που θα πεθαίνω
θα επιμένω μήπως φανείς.
Θα περιμένω, θα περιμένω,
θα περιμένω μήπως φανείς.
Θα περιμένω, θα περιμένω,
θα περιμένω μέχρι να ’ρθεις.
Άλλη μια μέρα που ο ήλιος δε βγήκε
κι άλλη μια μέρα που πέφτει βροχή.
Πάλι ο πόνος μονάχο με βρήκε
να περιμένω σε μια φυλακή.
Θα περιμένω, θα περιμένω,
έστω κι αν ξέρω πως δε θα ’ρθεις.
Ως και την ώρα που θα πεθαίνω
θα επιμένω μήπως φανείς.
Θα περιμένω, θα περιμένω,
θα περιμένω μήπως φανείς.
Θα περιμένω, θα περιμένω,
θα περιμένω μέχρι να ’ρθεις.
