Αξημέρωτο το βράδυ
Ζω στο ατέλειωτο σκοτάδι
Αντιμέτωπη με λέξεις
Που δεν μπόρεσες ν’ αντέξεις
Μες στα μάτια να με δεις
Και να μου πεις
Μια συγγνώμη τι να κάνει
Μια συγγνώμη δε μου φτάνει
Σ’ ένα γράμμα δίχως καν υπογραφή
Θεωρία κι όχι πράξη
Μια συγγνώμη κι είσαι εντάξει
Λες και ήταν η αγάπη από χαρτί
Μια συγγνώμη τι να κάνει
Μια συγγνώμη δε μου φτάνει
Σ’ ένα γράμμα δίχως καν υπογραφή
Δε χωρίζουν έτσι οι δρόμοι
Σ’ ένα γράμμα μια συγγνώμη
Δεν αρκεί
Τα παράθυρά μου κλείνω
Τσαλακώνω και αφήνω
Μια ζωή
Μια ζωή σε μια σελίδα
Ό,τι έζησα ό,τι είδα
Ό,τι αγάπησα μελάνι στο χαρτί
