Τα όνειρά μας είναι πλοία
που πρόσμεναν στην παραλία
πρίμο καιρό για ν’ αρμενίσουν.
Κύκλο τη γη θα φέρουν όλοι,
σε Βενετιά θα παν και Πόλη
και φορτωμένα θα γυρίσουν.
Όμορφες μέρες ξημερώνουν,
πουλιά απ’ τα πέλαγα ζυγώνουν
και πρασινίζουνε οι κάμποι.
Όμορφες μέρες ξημερώνουν
κι όσοι μοχθούν και όσοι ιδρώνουν
θα ξαναδούν ήλιο να λάμπει.
Κράτα μου, αγάπη μου, το χέρι
να ταξιδέψουμε σε μέρη
που ούτε κι ο χάρτης δεν τα γράφει.
Κι όταν γυρίσουμε την πλάση,
ποιος θα μπορεί να μας γελάσει,
που βγαίνει ασήμι και χρυσάφι.
