Ξένος στη στράτα κι ορφανός και που να ξεδιψάσω τώρα τελειώνει ο ουρανός και που να ξαποστάσω.
Άγιε μου ρίξε μια βροχή στης ερημιάς τα βάθη ρόδα ν’ ανθίσουν στην ψυχή να γιατρευτούν τα πάθη.