x

Το πιο γλυκό μεθύσι

58640 58639
Καλλιτέχνης: Stavento
Άλμπουμ: Το πιο γλυκό μεθύσι
Συνθέτης: Stavento
Στιχουργός: Stavento
Είδος μουσικής: Ελληνικό Ποπ RAP
Θεματολογία: Έρωτας
Έτος Κυκλοφορίας: 2007

Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα
Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις
Ότι κι αν τύχει κι ο κόσμος όλος την πλάτη αν μου γυρίσει
κι η τύχη μου κι αυτή αν λακίσει
κι αλλού το γλέντι να `χει αρχίσει
πάντα θα είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι

Σ’ έψαχνα στον ουρανό μα στη γη ήσουν τελικά
ήσουν πλάι μου τόσο καιρό
μέσα σ’ όνειρα στυφά τσάμπα πήγα μπλέχτηκα
σκάρτες καταστάσεις ανέχτηκα
είσαι στάλα από βροχή μου δροσίζεις το κορμί
είσαι άγγιγμα αγγέλου
τώρα μάταια προσπαθώ να σ’ αγγιξω και εγώ
μήπως νιώσεις ότι νιώθω

Μια που σε είδα και μια που σε είχα σταμπάρει
δεν με νοιάζει ότι κι αν λένε εγώ δεν παίρνω χαμπάρι
σε κουβαλάω πάντα μαζί στη γιορτή και τη μπόρα
ακόμα στοίχους κι όταν γράφω όπως τώρα
Σαν ανεξίτηλο στυλό μου `χεις αφήσει σημάδι
που δεν λέει με τίποτα να φύγει το ρημάδι
δεν μπορώ και δε θέλω να ξεφύγω από κοντά σου
είναι αυτό το μαγικό της μυρωδιάς σου
είσαι τ’ αστέρι που φωτίζει το δικό μου σκοτάδι
και στο κεφάλι είσαι το πιο όμορφο χάδι
είσαι Θεόσταλτο δώρο για μενα
κι αν είσαι λάθος δε με νοιάζει ας πάνε όλα χαμένα
έτσι κι αλλιώς ότι κι αν πέρασα δεν βρήκα τίποτα να με εθίσει
είσαι το πιο γλυκό μεθύσι

Δεν αισθάνομαι ντροπή μόνο κάποια ηδονή
όταν έρθεις κ μ’ αγγίζεις
η ανάσα σου καυτή μου `χει λιώσει το κορμί
δεν περίμενα να γίνει
Τ’ όνομα σου σκέφτηκα και αμέσως ξέφυγα
που θα πάει αυτό φοβάμαι
θα επέλεγα ζωές να χα αναρίθμητες
και σε όλες θα ζητούσα εσένα
φάνηκες στα ξαφνικά μέσα απ’ το πουθενά
και ανέστησες τα κύτταρά μου, τα νεκρά

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
μα μην τελείωσες γρήγορα γιατί μόνος θα μείνω
και τι θα γίνω
ίσως και να με φτύνω πάλι αλλά αλήθεια
ό,τι κι αν πέρασα θα λέω χαλάλι
Εσένα διπλά μου όταν έχω δε φοβάμαι κανένα
γιατί έχω τα όνειρα μου όλα τότε λυμένα
για σκέψου στην ψυχή μου να τα είχα κρυμμένα
κι αληθινό να μην γινότανε ποτέ ούτε ένα
ένα ποτήρι ακόμα βάζω και δεν ξέρω τι αισθάνομαι
απλά όταν ακούω εσένα χάνομαι
και πιάνομαι πάνω σου για να στηριχτώ
η για ν’ ακούσω το πιο όμορφο σου ουρλιαχτό
Κι αφού λοιπόν πίνε πίνε έχω λαλήσει
και η σκέψη μου δεν λέει άλλο κουπλέ να μου χαρίσει
γουστάρει κι αυτή κάπου εδώ να μ’ αφήσει
μ’ αλήθεια είσαι εσύ το πιο γλυκό μεθύσι