Μην ανοίγεις πληγές που δεν κλείνουνε,
μην ανάβεις φωτιές που δε σβήνουνε.
αν είσαι άνθρωπος και με πονάς,
στη ζωή μου ξανά μη γυρνάς,
μη γυρνάς, μη γυρνάς.
Ταλαιπωρήθηκα να σε ξεχάσω,
είδα και έπαθα να ησυχάσω,
και τώρα έρχεσαι πληγές ν’ ανοίξεις,
μέσα στο ψέμα σου να με τυλίξεις.
Μην ανοίγεις πληγές που δεν κλείνουνε,
μην ανάβεις φωτιές που δε σβήνουνε.
αν είσαι άνθρωπος και με πονάς,
στη ζωή μου ξανά μη γυρνάς,
μη γυρνάς, μη γυρνάς.
Εγώ σε πλήρωσα με την καρδιά μου,
με τα ξενύχτια και τα δάκρυά μου,
και αφού γλίτωσα απ’ τη σκιά σου,
πάρε απ’ το δρόμο μου τα βήματά σου.
Μην ανοίγεις πληγές που δεν κλείνουνε,
μην ανάβεις φωτιές που δε σβήνουνε.
αν είσαι άνθρωπος και με πονάς,
στη ζωή μου ξανά μη γυρνάς,
μη γυρνάς, μη γυρνάς.
Μην ανοίγεις πληγές που δεν κλείνουνε,
μην ανάβεις φωτιές που δε σβήνουνε.
αν είσαι άνθρωπος και με πονάς,
στη ζωή μου ξανά μη γυρνάς,
μη γυρνάς, μη γυρνάς, μη γυρνάς, μη γυρνάς.
