Νυχτώνει πάλι σήμερα
πάλι μονάχος είμαι
οι αναμνήσεις σίδερα
μες στην καρδιά μου είναι
Ας ήτανε να ‘ρχότανε σαν πρώτα
την πόρτα μου ν’ ανοίξει και να μπει
ν’ ανάβανε στο σπίτι μου τα φώτα
να γέμιζε η κάμαρα ζωή
Νυχτώνει πάλι και γυρνώ
πίσω στα περασμένα
νυχτώνει πάλι και ζητώ
δυο μάτια λατρεμένα
Ας ήτανε να ‘ρχότανε σαν πρώτα
την πόρτα μου ν’ ανοίξει και να μπει
ν’ ανάβανε στο σπίτι μου τα φώτα
να γέμιζε η κάμαρα ζωή