Μια φωτογραφία που ‘μαστε μαζί
κάνει την πληγή μου να αιμορραγεί.
Σαν το νυχτοπούλι στους δρόμους τριγυρνώ
λέω τ ‘όνομά σου και παραμιλώ.
Έπιασα κουβέντα με τον ουρανό
ρώτησα τ ‘αστέρια που να ‘ρθω να σε βρω.
Το φεγγάρι μου ‘πε πως δε μ ‘αγαπάς
άλληνε πιστεύεις κι άλληνε φιλάς.
Έκλαψα για σένα και χάθηκα μετά.
Όλα εδώ συντρίμμια όπως τ ‘άφησες
μ ‘όρκους κι υποσχέσεις με φυλάκισες.
Στη ζωή μου μπήκες, τη σημάδεψες
την καρδιά μου πήρες και τη μάτωσες.
