Κλείνεις το φως και θυμάσαι
μέρες που πια δε θα ’ρθουν
πίνεις καφέ δεν κοιμάσαι
και συντροφιά σου κρατούν
κάτι παλιές αναμνήσεις
λόγια στο άδειο χαρτί
όσες πληγές κι αν μετρήσεις
μην κλαις καρδιά μου γιατί
Δεν ξέρεις ποτέ
τι κρύβει η ζωή
ο χρόνος περνά
μια αγάπη θα ’ρθει
Δεν ξέρεις ποτέ
γι’ αυτό μη πονάς
γι’ αγάπες παλιές
ποτέ μη μιλάς
δεν ξέρεις ποτέ
Βγαίνεις μια βόλτα με φίλους
πάτε σε μέρη γνωστά
όλα σου φαίνονται ίδια
είναι όπως τότε παλιά
Λείπει μονάχα η αγάπη
το χάδι μες στη ψυχή
κι αν έχεις κάνει και λάθη
μην κλαις καρδιά μου γιατί
Δεν ξέρεις ποτέ
τι κρύβει η ζωή
ο χρόνος περνά
μια αγάπη θα ’ρθει
Δεν ξέρεις ποτέ
γι’ αυτό μη πονάς
γι’ αγάπες παλιές
ποτέ μη μιλάς
δεν ξέρεις ποτέ
