Σαν φεγγαράκι θα περνώ απ’ το δικό σου ουρανό,
σ’ ένα καιρό που μ’ απειλεί, σ’ αγαπώ πολύ,
μέσα στο βήμα σου χωρώ, όπου είσαι εσύ είμαι κι εγώ,
μου κόβεις την αναπνοή, σ’ αγαπώ πολύ.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πιο πολύ και πεθαίνω,
σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πιο πολύ και αρρωσταίνω.
Βάζω στη σκέψη μου φτερά, και σ’ αγκαλιάζω τρυφερά
και κάνω αυτά που θες πολύ, σ’ αγαπώ πολύ,
σαν ποταμάκι θα κυλώ μες στο κορμί, μες στο μυαλό
μέχρι να πεις κάποια στιγμή, σ’ αγαπώ πολύ.
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πιο πολύ και πεθαίνω,
σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πιο πολύ και αρρωσταίνω.
