Τα ανάποδα του κόσμου ισιώνω νοερά
προσθέσεις κι αφαιρέσεις για λίγα και καλά
εσύ στην κόλασή σου εκεί να κοιμηθείς
γιατί στροφές δεν έχει μην το διανοηθείς
Για σένα απόψε δεν είμαι σπίτι απουσιάζω
με εμένα πίνω και εμένα έχω να κουβεντιάζω
πως δε μου λείπεις τον εαυτό μου παραμυθιάζω
απουσιάζω .. απουσιάζω ..
Αλλού το όνειρό μου το θαύμα μου αλλού
την φυλακή σου είδα σαν πόρτα του ουρανού
εκεί που ζουν τα λίγα για πάντα θα κρυφτείς
και αν με νοσταλγήσεις μην ψάξεις να με βρεις
Για σένα απόψε δεν είμαι σπίτι απουσιάζω
με εμένα πίνω και εμένα έχω να κουβεντιάζω
πως δε μου λείπεις τον εαυτό μου παραμυθιάζω
απουσιάζω .. απουσιάζω ..
