Παπά μια κόρη αγάπησα
και μ’ αγαπούσε σαν τρελή.
Μια μέρα την αγκάλιασα,
πήρα το πρώτο της φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Μια μέρα εκείνη ερίχτηκε
στην αγκαλιά μου ντροπαλή
κι αμάρτησα κι αμάρτησε
όχι μονάχα με φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Αν την αγάπησες πολύ
συγχωρεμένος να ‘σαι.
Μια μέρα την παράτησα
την όμορφη αμαρτωλή
και δεν της ξαναζήτησα
μητ’ αγκαλιά, μήτε φιλί.
Παπά, τι συλλογάσαι;
Δεν την αγάπησες πολύ
καταραμένος να ‘σαι.
Δεν την αγάπησες πολύ
καταραμένος να ‘σαι.
