Σαν φωτάκι νυκτός
πάντα μου ’ριχνες φως
σε κοιτούσα να καις
σαν παιδί που φοβάται τις σκιές
Σαν φωτάκι νυκτός
στα σκοτάδια μου φως
ήσουν πάντα εσύ
όμως τώρα πια είσαι σιωπή
Μετά τη νύχτα το πρωί
μετά το τέλος η αρχή
μετά απ’ τα λόγια η σιωπή
μετά απ’ όλα είσαι εσύ
μετά το δάκρυ η ξαστεριά
μετά το χάδι η αγκαλιά
μετά το βλέμμα το φιλί
μετά απ’ όλα είσαι εσύ
Σαν φωτάκι νυκτός
φάρος μου μακρινός
μου ’δειχνες να περνώ
τη ζωή μου κοντά σου να ζω
Σαν φωτάκι νυκτός
που άναβες συνεχώς
στις κρυφές μου γωνιές
όμως τώρα δε φέγγεις δεν καις
Μετά τη νύχτα το πρωί
μετά το τέλος η αρχή
μετά απ’ τα λόγια η σιωπή
μετά απ’ όλα είσαι εσύ
μετά το δάκρυ η ξαστεριά
μετά το χάδι η αγκαλιά
μετά το βλέμμα το φιλί
μετά απ’ όλα είσαι εσύ
