Εγώ είμαι πάλι εκείνος που συνέχεια σ’ ενοχλεί
Εγώ είμαι πάλι εκείνος που σ’ αγάπησε πολύ
Εγώ είμαι πάλι πήρα να σου πω πως δεν αντέχω γιατί δε σ’ έχω
Εδώ είμαι πάλι
Πώς με πνίγει η βραδιά
Πώς με πνίγουνε τ’ αμέτρητα τα λόγια
Δεν μπορώ να κοιμηθώ
Και σκίζω τα δικά σου τα σεντόνια
Και στον τηλεφωνητή λέω γύρισε κοντά μου
Πώς με πνίγεις εσύ κι η μοναξιά μου
Εγώ είμαι πάλι εκείνος που σ’ αγάπησε πολύ
Εγώ είμαι πάλι εκείνος με τα αβάσταχτα γιατί
Εγώ είμαι πάλι πήρα για να δω αν με θυμάσαι ή αν λυπάσαι
Εδώ είμαι πάλι
