Κίνηση αργή, νωχελική
σαν ξενυχτισμένη διαδρομή,
που ζητάει μια διεύθυνση να βρει
στ’ όνειρο τα νέα της να πει,
βιάστηκε η νύχτα να σε χάσει,
έφυγες και μ’ έχεις προσπεράσει
ξέφρενα χιλιόμετρα οδηγείς
στο μεθύσι σου ακροβατείς.
Ψάχνεις μια χαμένη ισορροπία
στου μυαλού σου τη θολή απουσία,
νόμους και εγκλήματα πατάς,
διεκδικείς και πάλι αναζητάς,
κάποιο θάνατο παραφυλάς,
την αγάπη σου την τραγουδάς,
μόνος μες στο παραλήρημά της
χάνεται και είσαι μακριά της.
