Θα πάω μια μέρα της ζωής την πόρτα να χτυπήσω
να βγει η ζωή στην πόρτα της να της γλυκομιλήσω.
Να της το πω τα βάσανα πολλά μη μου τα στέλνει,
τα λιγοστά που μου `δωσε πίσω μη μου τα παίρνει.
Μη μας τα παίρνεις βρε ζωή
τα λίγα που μας δίνεις,
μη μας τα παίρνεις τα καλά
και τ’ άσχημα αφήνεις.
Θα πάω μια μέρα τ’ ουρανού την πύλη να περάσω
να βρω τον έρωτα εκεί, κρασί να τον κεράσω.
Να πιει ο έρωτας κρασί πολύ και να μεθύσει,
να ’ρθει σ’ αυτήν την κάμαρη, να νυχτοπερπατήσει.
