Έλα με το φεγγάρι ντέφι
να πιάσει το ρυθμό το κέφι,
ν’ αναστενάξουν όλα τα νησιά,
να γίνει κοσμοχαλασιά.
Να γίνω δυο, σαράντα δυο κομμάτια
και να χαθώ, να γκρεμιστώ στα μάτια σου.
Να γίνω δυο, σαράντα δυο κομμάτια
και να χαθώ που σ’ αγαπώ.
Βάλε μου εσύ, χείλη μελένια,
μια τάξη στη δική μου έννοια.
Μ’ αυτά τα δυο σου μάτια τα σπαθιά
να μου μιλάς πολύ βαθιά.
Να γίνω δυο, σαράντα δυο κομμάτια
και να χαθώ, να γκρεμιστώ στα μάτια σου.
Να γίνω δυο, σαράντα δυο κομμάτια
και να χαθώ που σ’ αγαπώ.
