Τι κι αν δε χόρεψα ποτέ
για σένα της ψυχής μου, αητέ
απόψε θα χορέψω.
Κόντρα στου χρόνου τη φθορά
με μια αβάσταχτη χαρά
στα καθαρά σου τα νερά
να ξαναταξιδέψω.
Θάλασσά μου ανήσυχη
μια στιγμή δεν άφησες
την καρδιά μου ήσυχη.
Κοίτα πως χαίρεται η ψυχή
όταν το γέλιο σου αντηχεί
μες στη δική σου εποχή
γεννιέμαι κι ανασαίνω.
Δες πως πετώ στον ουρανό
πως προκαλώ το στεναγμό
ωραία που ‘ναι στον γκρεμό
μαζί σου να πηγαίνω.
Πιάσε με πάλι στο χορό
να με χαρείς, να σε χαρώ
να τρέξει πάλι το νερό
που ξεδιψάει την πίκρα.
Να ‘ρθουνε μέρες φωτινές
ν ‘αναστηθούν οι αντοχές
στου έρωτα τις ευωδιές
ν ‘αλλάξει χρώμα η νύχτα.
