Μη σε φοβίζει που δακρύζω
έχω το πόδι μου στο φρένο
εγώ στα εύκολα λυγίζω
στα δύσκολα τα καταφέρνω.
Να μου μιλάς για τη ζωή
καθώς το σούρουπο θα πέφτει
κι ό,τι μας πόνεσε πολύ
θα μας γελάει απ’ τον καθρέφτη.
Δείξε μου το δρόμο
φως μου, πριν χαθώ
δεν αρνήθηκα τον πόνο
πως να σ`αρνηθώ.
Δείξε μου το δρόμο
φως μου, να χαρείς
κι αν αρνηθείς τον πόνο
μη μ’ αρνηθείς.
Μη σε φοβίζει που δακρύζω
απόψε πάλι όλα μου φταίνε
εγώ στην πέτρα πάνω ανθίζω
μες στη φωτιά ξαναγεννιέμαι.
