Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
Πριν το χάραμα μοναχός
κι άστρα χρυσά τ’ αγέρι
Να κόψω ένα λεμόνι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
Η νύχτα φεύγει ολόχαρη
να σου φιλούν το χέρι.
Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει
Χάρτινο το φεγγαράκι
Αν παρήλθον
ψεύτικη ακρογιαλιά
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
αν με πίστευες λιγάκι
Σιγανά σιγανά, σιγανά και ταπεινά
θα ‘σαν όλα αληθινά.
Δίχως τη δική σου αγάπη
Μια θάλασσα μικρή
γρήγορα περνά ο καιρός.
Ιτιά ιτιά λουλουδιασμένη
δίχως τη δική σου αγάπη
Μαράθηκε μαράθηκε η
είναι ο κόσμος πιο μικρός.
Αι γενέαι αι πάσαι
Αν με πίστευες λιγάκι
θα ‘σαν όλα αληθινά.
