Το Σάββατο ή την Κυριακή
αυτή την εβδομάδα
θα κάνω κάτι που καιρό
το είχα κατά νου.
Θα πάρω το βαρκάκι μου
ότι καιρό κι αν έχει
και θ’ ανοιχτώ απέναντι
προς το Καραμπουρνού.
Κρύβει πόνο κρύβει πόνο
ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά
τότε που μόνα μου σύνεργα δυο μάτια
να ρουφάν το ηλιοβασίλεμα αργά
κι άλλοτε πάνω στης βιτρίνας τα εργαλεία
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα.
Η πόλη από κει μακριά
δεν είναι τόσο γκρίζα
και ο Χορτιάτης φαίνεται
να είναι γαλανός.
Μακριά εκεί ο ορίζοντας
παύει πια να ορίζει
και γίνονται ένα
θάλασσα και ουρανός
Να δω όλες τις γειτονιές
που αλώνιζα μικράκι
να θυμηθώ τις ομορφιές
που πήγαν άδικα.
Φρέσκο ασβεστωμένο
μες στα δέντρα το Μπαίρι
και δίχως αυτοκίνητα
τα λεμονάδικα.
Κρύβει πόνο κρύβει πόνο
ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά
τότε που μόνα μου σύνεργα δυο μάτια
να ρουφάν το ηλιοβασίλεμα αργά
κι άλλοτε πάνω στης βιτρίνας τα εργαλεία
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα.
