Αυτά τα μάτια κοίτα τα θολά
Να ξέρεις είδανε πολλά
Και δε φοβούνται ν’ αντικρίσουν άλλα τόσα
Αυτά τα χείλη άκου τα πικρά
Γεύτηκαν τόση μοναξιά
Πριν της αγάπης σου μιλήσουνε τη γλώσσα
Το μονοπάτι έχω πάρει το κακό
Μαύρισε μέσα μου το καθετί λευκό
Τι είναι παράλογο και τι είναι λογικό
Ίσως εγώ να ‘μαι τρελός
Και ξεγραμμένος εντελώς
Απ’ τον κατάλογο που έχεις στην καρδιά σου
Ίσως εγώ να ‘μαι τρελός
Αλλά εσύ έτσι κι αλλιώς
Ποτέ δε μ’ έκανες καλά στην αγκαλιά σου
Ίσως εγώ είμαι ο τρελός
Ο τόσο παρανοϊκός
Και η ψυχή μου να μην έχει θεραπεία
Αλλά εσύ με ξεπερνάς
Τρελή κοιμάσαι και ξυπνάς
Ήταν που μ’ άφησες μεγάλη αμαρτία
Αυτά τα μάτια κοίτα τα θολά
Να ξέρεις βλέπουνε καλά
Βλέπουν ξεκάθαρα τα πράγματα πως έχουν
Αυτά τα χέρια πιάσε τα ανοιχτά
Αφού σε κράτησαν σφιχτά
Να φυλακίσουν το κορμί σου δεν αντέχουν
