Πέρασα χθες από τη γειτονιά σου
και στάθηκα για μια στιγμή,
η μάνα σου ετοίμαζε τα προικιά σου
κι όλα θυμίζανε γιορτή
Μη προδοθώ μπήκα στο καφενείο
μα εκεί κερνάγαν το γαμπρό,
με γνώρισαν στο τσούρμο κάνα δυο
και μου βαλαν κρυφά να πιω.
Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ
και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ,
δεν έχω σώμα ούτε ψυχή
σαν μια συρμάτινη χορδή
θα σπάσω στον καημό σου.
Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ
και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ.
Ποια μάγισσα το νου σου έχει πάρει,
ποιοι λόγοι σ’ έφεραν εκεί,
το θέλησες ή στο ‘χουν επιβάλλει
κάποιοι επιστήθιοι εχθροί.
Μου είπε ο Κωστής φύγε για να μην γίνει,
μην γίνει απόψε μακελειό,
μα αυτή η πληγή, αυτή η πληγή πως κλείνει
φίλε μου πες μου να σωθώ.
Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ
και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ,
δεν έχω σώμα ούτε ψυχή
σαν μια συρμάτινη χορδή
θα σπάσω στον καημό σου.
Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ
και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ.
