Χθες ακόμα στα στήθια μου
σε είχα σαν φυλαχτό μου
Τώρα αλίμονό μου
είσαι πια μια πληγή
Χθες ακόμα σε λάτρευα
σαν εικόνισμα άγιο
Τώρα ψάχνω κουράγιο
για να αλλάξω ζωή
Σ’ αγαπάω κι αν έφυγα
να το ξέρεις πως λιώνω
Την ντροπή κι αν την ξέφυγα
τον χαμό δε γλιτώνω
Σ’ αγαπώ σαν τυφλός
που δε θέλει το φως
από πείσμα και μόνο
μα δε γίνεται αλλιώς
Χθες ακόμα αγάπη μου
ορκιζόμουν για σένα
Τώρα τα ‘χω χαμένα
μπρος σε τόση ψευτιά
Χθες ακόμα σε κοίμιζα
σαν παιδί στην καρδιά μου
Τώρα σε ‘χω κοντά μου
μες στα όνειρα πια
