Με θυμήθηκες απόψε
και την πόρτα μου χτυπάς
και τις πληγές μου ανοίγεις
Όλη νύχτα στο πλευρό μου
θα μου λες πως μ’ αγαπάς
Και το πρωί θα φύγεις
Σαν τα πλοία, σαν τα τραίνα
σαν τ’ αγριοπερίστερα
μένεις μια βραδιά σε μένα
και μ’ αφήνεις ύστερα
Σαν τ’ αγριοπερίστερα
Δε χωράνε τα όνειρά σου
στο φτωχό μου το στενό
οι ομορφιές του κόσμου
Να ‘χα χέρια τα ποτάμια
και καρδιά τον ουρανό
να σε κρατούσα φως μου
