Όλη η ζωή μου κλειστή διαδρομή
σε αδιέξοδα φτάνει στενά
Ψάχνω να βρω τη σωστή διαφυγή
να ξεφύγω από μένα ξανά
Κόλαση μοιάζει ο κόσμος
και ζω στου χαμένου ονείρου τη γη
Φεύγει απ’ τα χέρια μου ο χρόνος και τρέμω
γιατί είσαι μακριά μου εσύ
Μα γύρισες και έδιωξες
κάθε πικρή μου ενοχή
Με άγγιξες και σκόρπισες
την τρομαγμένη μου σιωπή
Σαν να ‘ταν χθες
κρυφές στιγμές
ξαναζωντάνεψες
Κι απ’ τις σκιές
χίλιες φωτιές
μπροστά μου άναψες
Σαν να ‘ταν χθες
θα με ζητάς
και θα σου δίνομαι
Θα μ’ αγαπάς
κι εγώ ξανά
Θεός θα γίνομαι
Σαν να ‘ταν χθες….
Θα ’ρθει η στιγμή
που θα πω στο φεγγάρι
να πέσει στη γη να σε δει
Στο φως του θα πιω
του έρωτα σου τη γλύκα
να γίνει η νύχτα γιορτή
Και έμεινες, και έδιωξες
κάθε πικρή μου ενοχή
Με άγγιξες και σκόρπισες
την τρομαγμένη μου σιωπή
Σαν να `ταν χθες
κρυφές στιγμές
ξαναζωντάνεψες
Κι απ’ τις σκιές
χίλιες φωτιές
μπροστά μου άναψες
Σαν να `ταν χθες
θα με ζητάς
και θα σου δίνομαι
Θα μ’ αγαπάς
κι εγώ ξανά
θεός θα γίνομαι
Σαν να `ταν χθες….
