Πέφτει το βράδυ το χλωμό,
ο άνεμος το δέρνει
κι ένα φεγγάρι σκοτεινό
πάνω στο λό πάνω στο λόφο γέρνει.
Που είσαι αγάπη μου
να σ’ αγκαλιάσω,
τα λόγια που είπαμε
θα τα ξεχάσω,
που είσαι αγάπη μου
να σ’ αγκαλιάσω.
Το μονοπάτι μας κι αυτό
το ‘πνιξε το χορτάρι,
τις άδειες νύχτες σε ζητώ
χαμένο πα χαμένο παλικάρι.
Που είσαι αγάπη μου
να σ’ αγκαλιάσω,
τα λόγια που είπαμε
θα τα ξεχάσω,
που είσαι αγάπη μου
να σ’ αγκαλιάσω.
