Πόσα κατεστραμμένα βράδια,
Μετράς πεζοδρόμια στην Κηφισίας,
Δυο-δυο τα βήματά σου αλφάδια,
Στενά ταξίδια φαντασίας.
Στις ερημιές και στα σκοτάδια,
Η νύχτα, εσύ κι η πολιτεία,
Πρόσωπα δυστυχισμένα, άδεια,
Που περιφέρουν την ανία.
Όλα είναι ψεύτικα τα βράδια,
Στην πεθαμένη Κηφισίας,
Γεύση από φτηνή σαμπάνια,
Γέλιο από άνοστα αστεία.
Κι εσύ αποκομμένη μόνη,
Χαμένη μες στην αηδία,
Ψάχνεις μια γεύση σαν αφιόνι,
Ηθοποιός από βουβή ταινία.
