Λουλούδι μου βασιλικέ σγουρό μου πελαργόνι,
εγώ μαι που σε πότιζα κι άλλη σε καμαρώνει…….
Με το νερό τσ’ αγάπης μου σ’ έχω μεγαλωμένο,
ρόδο μου και τσι μυρωδιές που βγάνεις δε χορταίνω…..
Στη μία μπάντα είμαι γω στην άλλη εσύ του κόσμου,
μα η σκέψη μου αμοναχό δε σ’ έχει αφήσει φως μου…..
Φτερά βαλα τση σκέψης μου και του αγγέλου μοιάζει
κι όπου κι αν είσαι θα ‘ρχεται να σε σφιχταγκαλιάζει….
Φίλη τση νύχτας γίνηκα δε θέλω μπλιό τη μέρα
γιατί ‘ρχεσαι στο όνειρο και μου κρατείς τη χέρα….
Σου καμα την αγάπη μου ρούχο να σε σκεπάζω,
Φτάνει μου πως περνάς καλά κι ας μη σε αγκαλιάζω…..
Την ώρα τ’ αποχωρισμού μια πεθυμιά ‘χω μόνο,
να μη με δει πως έκλαψα για να μη νιώσει πόνο…..
Η ώρα τ’ αποχωρισμού θηλειά ‘ναι και με πνίγει,
αφού κι η λέξη σ’ αγαπώ τότε μου μοιάζει λίγη…
