Αν με ακούς απόψε δεν θα με ξανακούσεις ποτέ.
Αυτό εδώ είναι το τελευταίο μου βράδυ.
Δεν ξέρω αν είχα ένα τελευταίο βράδυ τι θα έκανα-
ίσως
ό,τι δεν είχα φανταστεί ποτέ μου
ό,τι δεν τόλμησα
ό,τι δεν είχα ονειρευτεί
να ήταν μέσα σε αυτό το τελευταίο βράδυ.
Αυτό εδώ είναι το τελευταίο μου βράδυ.
Σε κάποιο μπαρ
η μουσική παίζει τίγκα δυνατά
μέχρι να σπάσουν τα ηχεία.
Αυτό εδώ είναι το τελευταίο μου βράδυ.
Δεν θέλω άλλο σκοτάδι, θέλω μόνο φως.
Ερωτευμένους να χορεύουν διαρκώς.
Να μη μιλάνε ψιθυριστά,
να φωνάζουνε σ’ αγαπώ μ’ αγαπάς,
να πιάνονται αγκαλιά σφιχτά,
σα να ήταν το τελευταίο τους βράδυ.
Αυτό
είναι το τελευταίο μου βράδυ.
Δεν θέλω κλάματα, θέλω χαρές,
θέλω ξεφτιλίκια, αγκαλιές, μουσικές,
χορούς
μέχρι τις ώρες τις πρώτες, τις πρωινές.
Αυτό εδώ είναι το τελευταίο μου βράδυ.
Κι όταν χαθώ
να γελάς, να χορεύεις, να τραγουδάς,
να μην ακούς ό,τι σου λένε –
να μιλάς.
Να μην υπακούς, να μην κάθεσαι σκυφτά.
Αυτό εδώ
είναι το τελευταίο σου βράδυ.
Θες να το περάσουμε μαζί;
Μπορεί να είναι η τελευταία μας μέρα πάνω στη Γη.
Αυτό-
είναι το τελευταίο μας βράδυ.
Μ’ ακούς;
M’ ακούς;
Aυτό εδώ
είναι το τελευταίο μας βράδυ.
Δεν θα υπάρξουν άλλα βράδια σαν κι αυτό.
Aυτό εδώ είναι το πιο σημαντικό.
Tο πιο ξεχωριστό.
Aυτό εδώ
είναι το τελευταίο μας βράδυ.
Κι όταν σου πω πως σ’ αγαπώ,
θέλω να με φιλήσεις με λυγμό.
Nα βάλεις τη γλώσσα σου μέσα στο στόμα μου
κι εγώ τη γλώσσα μου μέσα στο στόμα σου.
Aυτό εδώ
είναι το τελευταίο μας βράδυ.
Ν’ αφήσουμε σημάδια ερωτικά ̇
όχι λόγια.
Mόνο πράξεις.
Σα να υπήρξαμε απ’ το πάντα ή το ποτέ.
Σα να ‘ταν το τελευταίο μας βράδυ.
Κι όταν τα φώτα κλείσουν –
ακούς;
δεν θα υπάρχω πια μ’ αυτούς.
Αυτό εδώ
είναι το πιο φωτεινό μου βράδυ.
Αυτό είναι το τελευταίο μας βράδυ.
