Καφέ πικρό και παγωτό, απόγευμα σημαίνει
ρουφάω καπνό, φυσάω καπνό, μα τίποτα δε βγαίνει
κι όλα τα λόγια που` χα πει, μια τρύπα στο νερό μου
τώρα πεινώ, τώρα διψώ, στη μέση αυτού του δρόμου.
Λύπη μαζί λύπη μισή
Χαρά μαζί χαρά διπλή.
Θα` ρθει βοριάς, θα` ρθει νοτιάς, στα κόκκινα μαλλιά σου
κι εγώ παιδί της γειτονιάς μπρος στα παράθυρά σου.
Η μέρα με προσπέρασε, η νύχτα το πληρώνει
βουρκώνεις μου συννέφιασε, γελάς και ξημερώνει.
Λύπη μαζί λύπη μισή
Χαρά μαζί χαρά διπλή.
