Μπερδεμένοι άνθρωποι
δυστυχισμένοι άνθρωποι
Ρομαντικοί άνθρωποι
φευγάτοι άνθρωποι
απλοί άνθρωποι
μα όλοι άνθρωποι
Έχουν μέσα τους
μόνο δυό φωνές
μόνο δύο ζωές
Και δυο καρδιές
και δύο καρδιές
Στη στάση, στο σούπερ μάρκετ στο ιατρείο
στα κομμωτηρία γλυκά ψάχνουν την άλλη
φανταστική ζωή τους
Μόνο στον έρωτα νοιώθουν ελεύθεροι.
Τους αγαπώ πολύ τους αγαπώ
τους λυπάμαι, επίσης
τους θαυμάζω πολύ τους θαυμάζω.
Μα τους φοβάμαι τους φοβάμαι
Στεναχωριέμαι
Για τους μουσικούς,
για τους ποιητές τους ηθοποιούς
Ζούνε σε ένα κόσμο παράλληλο
ένα στο παρόν ένα στη φαντασία τους
αμέσως φεύγει το μυαλό τους, πλάθει μουσικές
ποιήματα ΄παραμύθια, μυθιστορήματα’
Μπερδεμένοι άνθρωποι
δυστυχισμένοι άνθρωποι
Ρομαντικοί άνθρωποι
φευγάτοι άνθρωποι
άβολοι Άνθρωποι
μα όλοι άνθρωποι
Μπερδεμένοι άνθρωποι
δυστυχισμένοι άνθρωποι
Ρομαντικοί άνθρωποι,
φευγάτοι άβολοι ανθρωποι μα όλοι
Άνθρωποι μα όλοι άνθρωποι
