Να τρέχεις πίσω απ’ τις γυναίκες είναι λάθος,
Μα στον κανόνα η εξαίρεση είσαι εσύ,
Εσύ που ξέρω με λατρεύεις καταβάθος,
Κι ας κάνεις ότι δε σου καίγεται καρφί.
Λες κι είναι όλα μεταξύ μας μιλημένα,
Και ας μη κάναμε συζήτηση καμιά,
Εγώ να δείχνω ότι καίγομαι για σένα,
Και ’σύ τρελή να ρίχνεις λάδι στη φωτιά.
Παντού σε ψάχνω νύχτα και μέρα,
Αλλάζεις δρόμο σαν τον αέρα,
Μα μες στα μάτια σου βλέπω που μένεις,
Οδός γυναίκας ερωτευμένης.
Για σένα η ζωή μου είναι μία τρέλα,
Και όσο φεύγεις με τρελαίνεις πιο πολύ,
Δεν παίρνω πίσω όσα ένιωσα για σένα,
Κι ας έχεις τώρα πάλι εξαφανισθεί.
