Μην απορείς που μεθάω κι αυτή τη βραδιά,
για μια αγάπη ξεσπάω που χάθηκε πια.
Όλα της τα `δωσα δίχως στιγμή να σκεφτώ,
τώρα τα όνειρα σβήνω, πικρά στο ποτό.
Κάνε κάτι να έρθει ξανά η χαρά,
ο πόνος να φύγει μακριά.
Έλα φίλε και πες μου δύο λόγια απλά,
η μοναξιά μου περνάει σαν είσαι κοντά
Είναι η φωνή σου στη λύπη γλυκός λυτρωμός
και στης ζωής το ταξίδι πιστός οδηγός.
Αν ποτέ δεν πονέσεις ως την ψυχή,
δεν εκτιμάς τα ωραία μες τη ζωή.
Είναι μαγκιά σου που ξέρεις βαθιά ν’ αγαπάς,
αυτό που μέσα σου νιώθεις, να το κυνηγάς.
Σβήσ’ τα όλα και γύρνα ξανά στην αρχή,
η χαρά τότε θα `ρθει να σε βρει.
Έλα φίλε και πες μου δύο λόγια απλά,
η μοναξιά μου περνάει σαν είσαι κοντά
Είναι η φωνή σου στη λύπη γλυκός λυτρωμός
και στης ζωής το ταξίδι πιστός οδηγός.
