Ποιος το χωρίζει να ‘ξερα
το φως απ’ το σκοτάδι
και βιατικά το χαίρονται
του έρωτα το χάδι.
Της νύχτας το κρυφό φιλί
έχει καημούς και πάθη
γιατί απ’ τη μέρα κρύβεται
κανείς να μην το μάθει.
Φαντάσου νύχτα να ‘μουνα
κι εσύ του κόσμου η λάμψη
να σμίξουμε και του ντουνιά
το πρόσωπο ν’ αλλάξει.
