Μεζούρα σου ο ουρανός
και με κερνάς αγάπη
σ’ ένα ποτήρι της ρακής
και μια σταγόνα δάκρυ.
Πίνω, γελάω και μεθώ
σου τραγουδώ
να ‘ρθεις κοντά μου να πιαστώ
να σωθώ.
Ο κόσμος μου ξημέρωσε
στο δάκρυ της χαράς σου
πετούν πουλιά μεσ’ το μυαλό
στη χάση της θωριάς σου .
Πίνω, γελάω και μεθώ
σου τραγουδώ
να ‘ρθεις κοντά μου να πιαστώ
να σωθώ.
Πως άλλαξε ο ουρανός
κι όλα τα μονοπάτια
πως έπεσα στις θάλασσες
που ‘χει στα δυο της μάτια.
Πίνω, γελάω και μεθώ
σου τραγουδώ
να ‘ρθεις κοντά μου να πιαστώ
να σωθώ.
