Μια γυναίκα πέρασε
από τη ζωή μου,
σαν το μαύρο σύνννεφο,
σαν το κεραυνό.
Χίλιες πίκρες κέρασε
μέσα στην ψυχή μου
και γι’ αυτήν μερόνυχτα
κλαίω και πονώ.
Μια γυναίκα πέρασε,
μ’ άσπρισε, με γέρασε.
Μια γυναίκα πέρασε
σαν την καταιγίδα,
κάθε της ανάμνηση
κι στεναγμός.
Ρήμαξε και γκρέμισε
κάθε μου ελπίδα
και για μένα ο θάνατος
θα ‘ναι λυτρωμός.
Ρήμαξε και γκρέμισε
κάθε μου ελπίδα
και για μένα ο θάνατος
θα ‘ναι λυτρωμός.
Μια γυναίκα πέρασε,
μ’ άσπρισε, με γέρασε.
Μια γυναίκα πέρασε
σαν φωτιά, σαν λαύρα
κι όλα στάχτη τάκανε
κι όλα ρημαδιό.
Μα τη δόλια μου καρδιά
τη κρατάει σκλάβα
κι όσα και αν μούκανε,
πάντα τη ζητώ.
Μα τη δόλια μου καρδιά
τη κρατάει σκλάβα
κι όσα και αν μούκανε,
πάντα τη ζητώ.
Κάποιος άνδρας πέρασε
(Μια γυναίκα πέρασε),
μ’ άσπρισε, με γέρασε.
